Από τους σιδερένιους Οβελούς στους Φοίνικες και στο Ευρώ

Από τους σιδερένιους Οβελούς στους Φοίνικες και στο Ευρώ
Προηγούμενη Σελίδα	Επόμενη Σελίδα
Αρχική σελίδα \| 5ο δημοτικό \| 9ο νηπιαγωγείο \| Ειδικό σχολείο \| Δραστηριότητες \| Ζωγραφίστε μαζί μας \| Οι δάσκαλοι και οι μαθητές μας \| Η πινακοθήκη \| Περιβάλλον \| Η ιστορία της Ηλείας \| Η γεωγραφία της Ηλείας \| Ο Πύργος \| Αρχαία Φειά \| Κολοσούρτης \| Εφημερίδα \| English version
Βόδια ή χρυσάφι;
	Γύρω στην τρίτη χιλιετία π.Χ. στη Μεσοποταμία και στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, τα μέταλλα και κυρίως το ασήμι θα χρησιμοποιηθούν σαν μέσο ανταλλαγής. Πινακίδες σφηνοειδούς γραφής της περιόδου αυτής πιστοποιούν ότι το ασήμι σαν μέτρο βάρους αποτελεί τον πρόδρομο του νομίσματος. Στην ίδια εποχή φαίνεται πως στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου άλλα αντικείμενα που θεωρούνται πολύτιμα, όπως φτερά, χάντρες ή όστρακα, χρησιμοποιούνται σαν μέσο συναλλαγής.
Μια θεωρία υποστηρίζει ότι τα τηγανόμορφα κεραμικά σκεύη, χαρακτηριστικά του κυκλαδικού πολιτισμού την 4^η- 3^η χιλιετία π.Χ. χρησιμοποιούντο για την εξάτμιση νερού και παραγωγή αλατιού, που θεωρείτο ανταλλάξιμο είδος. Παράλληλα με την κτηνοτροφία, να αποτελεί κύριο τμήμα της οικονομίας της περιόδου αυτής, τα εκτρεφόμενα ζώα αποτελούσαν κι αυτά ανταλλάξιμο είδος γενικότερα παραδεκτό.
	Με τη δημιουργία των πρώτων οργανωμένων κοινωνιών , στην αυγή της ιστορίας του ανθρωπίνου γένους, οι άνθρωποι άρχισαν για πρώτη φορά να ανταλλάσσουν μεταξύ τους τα προϊόντα τους ανάλογα με τις ανάγκες τους. Στα παλιά χρόνια δεν υπήρχαν νομίσματα. Η συναλλαγή γινόταν με διάφορα εμπορεύματα, όπως βόδια, ζώα, ψάρια, δέρματα. Στον Όμηρο συναντάμε τη λέξη Πολυβούτης. Πολυβούτης είναι ο πλούσιος, αυτός που έχει πολλά βόδια. Αβούτης είναι ο φτωχός, αυτός που δεν έχει βόδια. Τα όπλα του Διομήδη, λένε, άξιζαν εννέα βόδια.
Επειδή όμως η συναλλαγή των ανθρώπων με εμπορεύματα και βόδια ήταν δύσκολη, οι άνθρωποι άρχισαν να συναλλάσσονται με σίδερο, χαλκό, ασήμι και χρυσό. Όποιος ήθελε να αγοράσει κάτι έδινε σιδερένιες βέργες ή αντικείμενα φτιαγμένα από μέταλλο, όπως τσεκούρια, λέβητες, τρίποδες κ.ά. Όταν άρχισαν να μεταχειρίζονται τα μέταλλα οι άνθρωποι, η λέξη πολυβούτης αντικαταστάθηκε με τις λέξεις πολύχρυσος και πολύχαλκος. Η παράλληλη χρήση τόσο των μετάλλων όσο και των ζώων σαν μέτρα μέτρησης φαίνεται και από το σχήμα που θα δοθεί σε μέταλλα που θα χρησιμοποιηθούν σαν είδος νομίσματος και είναι έντονα επηρεασμένα από την κτηνοτροφία: Τα αρχαία χάλκινα τάλαντα έχουν το σχήμα δέρματος, ενώ οι μεταλλικοί «οβελοί», που θα χρησιμοποιηθούν σαν είδος νομίσματος, δίνουν σχηματικά όσο και γλωσσικά την έννοια της σούβλας. Το πάχος κάθε οβελού ήταν τέτοιο ώστε το ανθρώπινο χέρι να κρατά έξι συγχρόνως. Από το ρήμα δράττω, που σημαίνει κρατώ, προέρχεται η λέξη "δραχμή" η νομισματική μονάδα της Αθήνας, που υποδιαιρείτο σε έξι οβελούς.

Προηγούμενη Σελίδα	Επόμενη Σελίδα

Αρχική σελίδα \| 5ο δημοτικό \| 9ο νηπιαγωγείο \| Ειδικό σχολείο \| Δραστηριότητες \| Ζωγραφίστε μαζί μας \| Οι δάσκαλοι και οι μαθητές μας \| Η πινακοθήκη \| Περιβάλλον \| Η ιστορία της Ηλείας \| Η γεωγραφία της Ηλείας \| Ο Πύργος \| Αρχαία Φειά \| Κολοσούρτης \| Εφημερίδα \| English version
5ο Δημοτικό Σχολείο Πύργου, Πάροδος Λαμπετίου, 27100 Πύργος Ηλείας (τηλ:06210-22932)