|
της
φωτοσύνθεσης και δε συμμετέχουν στον ευτροφισμό.
Οπωσδήποτε όμως ο ευτροφισμός μπορεί να οδηγήσει
και σε ρύπανση, προξενώντας έλλειψη οξυγόνου στο
νερό και μαζική ανάπτυξη φυκιών.
Ο ευτροφισμός είναι ιδιαίτερα δυσμενής για
τις παράκτιες περιοχές, στις οποίες συνήθως
συγκεντρώνονται οι τουριστικές και ψυχαγωγικές
δραστηριότητες. Φαινόμενα ευτροφισμού σχεδόν κάθε
χρόνο παρατηρούνται στο Θερμαϊκό, στον Παγασητικό,
στο Μαλιακό και στο Σαρωνικό κόλπο. Η θάλασσα
γεμίζει από μια πράσινη γλοιώδη μάζα, ψόφια ψάρια
εκβράζονται στις παραλίες, οι ψαράδες δεν μπορούν
να χρησιμοποιήσουν τα δίχτυα τους, ενώ το νερό
γίνεται αποκρουστικό και για τους κολυμβητές. Τα
φαινόμενα αυτά συμβαίνουν όταν οι ραγδαίες βροχές
παρασύρουν μεγάλες ποσότητες θρεπτικών συστατικών
(λιπάσματα, υπολείμματα των καλλιεργειών, φερτά
υλικά κ.ά) στη θάλασσα, οπότε πολλαπλασιάζονται
-εκρηκτικά- ορισμένοι φυτοπλαγκτικοί οργανισμοί.
Ανάλογα φαινόμενα έχουμε και στις περισσότερες
λίμνες της χώρας, αλλά εκεί η έντασή τους διαρκεί
περισσότερο χρόνο. Επειδή οι λίμνες είναι συνήθως
οικοσυστήματα στα οποία η ανανέωση των νερών τους
είναι περιορισμένη, για μεγάλα χρονικά διαστήματα
το νερό έχει την όψη «σούπας μπιζελιών». Αυτό
είναι ένα από τα ορατά αποτελέσματα του
ευτροφισμού που προέρχεται από τις ανθρωπογενείς
δραστηριότητες και τη φυσική ενηλικίωση των
λιμναίων οικοσυστημάτων.
Εκτός όμως από τις κατά καιρούς εκρηκτικές
αναπτύξεις του πλαγκτού, σύνηθες είναι και το
πρόβλημα της υπεραφθονίας
των μεδουσών σε όλες
σχεδόν τις ελληνικές θάλασσες, το οποίο έχει
περιοδικότητα 6-8 χρόνια.
Επειδή οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων και
αποβλήτων στη χώρα μας απουσιάζουν ή βρίσκονται σε
νηπιακή εξέλιξη, εξακολουθούν οι αστικές και
βιομηχανικές δραστηριότητες να ρυπαίνουν τις
θάλασσες της
|
