Δροσιά (Δρόσος)
Μελετήστε Πειραματικά το σημείο Δρόσου
 

Είναι τα σταγονίδια του νερού, που βλέπουμε την άνοιξη και το φθινόπωρο αλλά όχι σπάνια και το καλοκαίρι πάνω στη χλόη και στα φύλλα των δέντρων.

αισθητή εξάτμιση από το έδαφος. Η εξάτμιση αυτή, εξαιτίας της πτώσης της θερμοκρασίας κατά τη νύχτα, αναγκάζει το στρώμα των υδρατμών να επικαθίσει ως υγρό πάνω στα σώματα του εδάφους και να σχηματιστεί έτσι η δροσιά.
Δροσιά δεν πέφτει, όταν υπάρχει συννεφιά, με καιρό ξερό κι όταν φυσάει άνεμος είναι ελάχιστη το χειμώνα και σχεδόν καθόλου το καλοκαίρι.
Η έλλειψη ρευμάτων αέρα ευνοεί το φαινόμενο, ενώ η ηρεμία που επικρατεί στα χαμηλά στρώματα της ατμόσφαιρας είναι ιδανική συνθήκη για την ανάπτυξη της δροσιάς. Η μεγαλύτερη ένταση του φαινομένου που παρατηρείται σε ορισμένες φυτικές επιφάνειες οφείλεται στη συμπύκνωση πάνω σε αυτές, εκτός από την υγρασία του αέρα, και εκείνης που εξέρχεται από τις ίδιες τις επιφάνειες.
Σημείο δρόσου ονομάζεται η θερμοκρασία στην οποία ο αέρας δεν μπορεί να διατηρήσει άλλους υδρατμούς, γίνεται δηλαδή κεκορεσμένος από υδρατμούς, με αποτέλεσμα να συμπυκνωθούν οι υδρατμοί που πλεονάζουν και να σχηματιστεί η δροσιά. Αν η θερμοκρασία κατέβει υπό το μηδέν, τότε αντί της υγρής δροσιάς (νερό), σχηματίζεται στερεή πάχνη (πάγος).

αέρας γύρω από το δοχείο δεν μπορεί πλέον να διατηρήσει τους υδρατμούς και η σχετική υγρασία έχει φθάσει στο 100% .
Το σημείο δρόσου ή θερμοκρασία δρόσου είναι σημαντικό να είναι γνωστό επειδή σε συνδυασμό με άλλες συνθήκες που επικρατούν στην ατμόσφαιρα σχηματίζουν την ομίχλη, την πάχνη, τα σύννεφα.