Το Χιόνι
Χιονόνερο
Παγετώνας
Μείωση των Παγετώνων;
Ενδιαφέρουσες Διευθύνσεις
Παρασκεύασε Χιόνι (εικονικό!)
 

Χαρακτηριστικό στερεό ατμοσφαιρικό κατακρήμνισμα, που αποτελείται από συσσωρεύσεις παγοκρυστάλλων, οι οποίοι, με παρουσία πυρήνων συμπύκνωσης, σχηματίζονται στο εσωτερικό ενός νέφους εξαιτίας της παγοποίησης των υδροσταγονιδίων που το αποτελούν ή εξαιτίας της στερεοποίησης των υδρατμών.

 χρωματισμούς.

Ιδιαίτερη σημασία παρουσιάζουν τα μόνιμα χιόνια αυτά δηλαδή που δεν λιώνουν αλλά διατηρούνται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους επί του εδάφους και μάλιστα συσσωρεύονται με την πάροδο των ετών, σχηματίζοντας πρώτα τη χιονοστιβάδα και κατόπιν τον παγετώνα. Το όριο των μόνιμων χιονιών μεταβάλλεται με τις διάφορες γεωλογικές εποχές και περιόδους, οι οποίες αντιστοιχούν σε κλιματικές και μορφολογικές εναλλαγές της γήινης επιφάνειας.
Θεωρητικά το χιόνι μπορεί να ασκεί τόσο δυσμενείς όσο και ευμενείς επιδράσεις στις καλλιέργειες και τα φυτά. Από το ένα μέρος, με το βάρος του μπορεί να ασκήσει πίεση στα φυτά και στα θερμοκήπια, προκαλώντας μηχανικές ζημιές, ενώ με το απότομο λιώσιμο μπορούν να προκληθούν πλημμύρες. Από την άλλη πλευρά, όταν το χιόνι καλύπτει ποώδη ψυχροανθεκτικά φυτά που διαχειμάζουν, τα προστατεύει από τους παγετούς και συγχρόνως τα προμηθεύει με νερό.

Το χιονόνερο είναι μικρά κομμάτια μερικώς λιωμένου πάγου. Ο ένας τρόπος σχηματισμού είναι από σταγόνες βροχής που ψύχονται και παγώνουν μερικώς, καθώς διέρχονται από στρώμα αέρα θερμοκρασίας χαμηλότερης αυτής της παγοποιήσεως. Δημιουργείται επίσης από νιφάδες χιονιού που δεν προλαβαίνουν να φτάσουν στο έδαφος ως χιόνι αλλά στην πορεία τους προς τα κάτω περνώντας από θερμότερα στρώματα αέρα μισολιώνουν. Και στις δύο περιπτώσεις το κατακρήμνισμα είναι όπως λέει και το όνομά του κάτι ενδιάμεσο μεταξύ βροχόνερου και χιονιού. (πηγή: http://users.att.sch.gr/xtsamis/Yetos.htm) Στην περίπτωση λιωσίματος και επανασυμπύκνωσης είναι δυνατόν οι νιφάδες να χάσουν την εξαγωνική τους μορφή και να φτάσουν σαν σφαιρικά παγάκια στο έδαφος, το λεγόμενο χιονοχάλαζο. Αν ο αέρας κοντά στο έδαφος είναι πολύ ψυχρότερος από τον αέρα στα υψηλότερα στρώματα τότε μπορεί να έχουμε βροχή (σταγόνες) που στερεοποιούνται με την επαφή τους στο έδαφος δημιουργώντας κρούστα πάγου. Αυτό ονομάζεται παγωμένη βροχή.

Μεγάλη μάζα πάγου που κινείται όπως ένα ποτάμι. Ένας παγετώνας διαμορφώνεται από τον πολυετή σχηματισμό στρωμάτων πάγου σε μια ορεινή ή κεκλιμένη έκταση. Κινείται δε με τη βοήθεια της βαρύτητας. Είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά φαινόμενα που συμβαίνουν πάνω στη γήινη επιφάνεια, και ένα από τα πιο σημαντικά, σ' ό,τι αφορά την επίδρασή του πάνω στο κλίμα όλου του πλανήτη.

ωκεανών όσον αφορά την ποσότητα νερού. Οι παγετώνες έχουν μια συνολική έκταση 16,2 εκατομ. τ.χλμ., πράγμα που σημαίνει ότι σκεπάζουν το 11 % της ξηράς. Η συνολική ποσότητα των πάγων είναι τόσο μεγάλη, ώστε υπολογίστηκε ότι το λιώσιμό τους θα ανέβαζε την επιφάνεια της θάλασσας περίπου 90 μ. πάνω

Ο σχηματισμός τους γίνεται ως εξής:
Οι χιονοπτώσεις συσσωρεύουν στις πλαγιές  των βουνών μεγάλες ποσότητες χιονιού που βρίσκεται συνήθως σε ασταθή ισορροπία, εξαιτίας της κλίσης του εδάφους. Το χιόνι συγκεντρώνεται σε σημεία, στα οποία η κλίση του εδάφους επιτρέπει τη συγκέντρωσή του, π.χ. μέσα σε χαράδρες, κοιλάδες ή επίπεδες περιοχές.

Ο όγκος αυτός αρχίζει να κινείται προς τα κάτω, αργά βέβαια, ξεπερνώντας τα φυσικά εμπόδια, χάρη στην ελαστικότητά του και παρασέρνοντας υλικά που είναι χαλαρά στερεωμένα, π.χ. μεγάλους βράχους. Η κίνησή του δεν είναι ομοιόμορφη και δεν μπορεί να είναι, γιατί από τη μια το έδαφος δεν έχει παντού την ίδια κλίση και από την άλλη η τριβή είναι μεγάλη στο κάτω του μέρος, ενώ η επάνω επιφάνειά του κινείται ελεύθερα. Γι' αυτό το λόγο, συχνά ο παγετώνας σπάει σε κομμάτια που λιώνουν και ξαναενώνονται, με αποτέλεσμα η επιφάνειά του να είναι γεμάτη ρωγμές πολύ επικίνδυνες για τους ορειβάτες. Η ταχύτητα της κίνησής του είναι μικρή.

κύριο σώμα τους, ενώ το πρόσθιο μέρος τους λέγεται μέτωπο.
Η εξάπλωση των παγετώνων πάνω στη Γη είναι σημαντική (αν και μικρότερη απ' ό,τι ήταν σε πολλές περιόδους της ιστορίας της Γης, όταν κάλυπταν μερικές εκτάσεις). Οι μεγαλύτερες μάζες πάγου βρίσκονται φυσικά στους δύο πόλους και ιδιαίτερα στην Ανταρκτική που διαθέτει ένα τεράστιο απόθεμα γλυκού νερού με τη μορφή αυτή. Μεγάλες ποσότητες πάγων έχει και η Γροιλανδία, το μεγαλύτερο νησί του κόσμου (έκταση 2.000.000 τ.χλμ.) που ανήκει διοικητικά στη Δανία. Παγετώνες διαθέτουν και τα πολύ ψηλά βουνά πάνω από το όριο του αιώνιου χιονιού (Άλπεις, Ιμαλάια κ.ά.).
Όταν οι παγετώνες φτάσουν στη θάλασσα, μεγάλα κομμάτια τους κόβονται με μεγάλο θόρυβο και αρχικά βυθίζονται στο νερό. Επειδή όμως η πυκνότητα του πάγου είναι μικρότερη από του νερού, ξανανεβαίνουν στην επιφάνεια και σχηματίζουν τα παγόβουνα.
Η σημασία των παγετώνων για τον άνθρωπο είναι μεγάλη. Πριν απ' όλα επηρεάζουν το κλίμα όλη της Γης. Μόνον οι πάγοι της Ανταρκτικής θα αρκούσαν για κάτι τέτοιο, αφού έχουν πάχος που μετριέται σε χιλιόμετρα. Κάθε χρόνο προστίθεται ένα νέο στρώμα και οι επιστήμονες έχουν ήδη ερευνήσει στρώματα χιλιάδων ετών. Η επίδραση των πάγων των δυο πόλων είναι από τις πιο σημαντικές αιτίες, στις οποίες οφείλεται η κλιματική ζώνωση της Γης. Απόδειξη είναι το γεγονός ότι με τα στοιχεία της Παλαιοκλιματολογίας φαίνεται μια μεταβολή του γήινου κλίματος του παρελθόντος, που βρίσκεται σε άμεση σχέση και συνάρτηση με την εξάπλωση των παγετώνων.
Στις εύκρατες περιοχές, οι παγετώνες έχουν υδροαποθεματική σημασία, γιατί τροφοδοτούν τα ρεύματα του νερού κατά τις θερμότερες εποχές, οπότε η εξάτμιση γίνεται εντονότερα.

Βιβλιογραφία:
wikipedia
Ψηφιακή "Επιστήμη και Ζωή"
Ψηφιακή "Δομή"