.:Ο Καιρός, το Κλίμα, το Ανθρωπογενές Περιβάλλον και οι Αλληλεπιδράσεις τους:.

Η συνηθέστερη από τις ατμοσφαιρικές κατακρημνίσεις. Είναι μια από τις μορφές με τις οποίες το νερό που βρίσκεται στην ατμόσφαιρα επιστρέφει στη γη. Με την ηλιακή θερμότητα τα νερά των θαλασσών, λιμνών, ποταμών, η υγρασία του εδάφους και των φυτών εξατμίζονται. Οι ατμοί ανεβαίνουν και σχηματίζουν τα σύννεφα (για να έχουμε βροχή, είναι ανάγκη να υπάρχει ένα νέφος), στα οποία τα σταγονίδια του νερού είναι πολύ μικρά κι αιωρούνται.

Κάτω από ορισμένες συνθήκες, που δεν είναι πάντα οι ίδιες, τα σταγονίδια αυτά ενώνονται σε μεγαλύτερες σταγόνες τις οποίες η βαρύτητα αναγκάζει να πέσουν στο έδαφος. Οπωσδήποτε, πρόκειται πάντοτε για συμπύκνωση των υδρατμών που οφείλεται κυρίως σε ψύξεις, εξαιτίας της εκτόνωσης ή της διαστολής του αέρα κατά τις ανοδικές κινήσεις του ή ακόμα λόγω ανάμειξης μαζών αέρα με διαφορετική θερμοκρασία.

Εικ. 86

Οι ανοδικές κινήσεις του αέρα οφείλονται στη γενική κυκλοφορία της ατμόσφαιρας ή στις διαταράξεις της ή στο ανάγλυφο του εδάφους. Ενδεικτικά, το φαινόμενο αυτό παρατηρείται όταν οι άνεμοι που φυσούν από τη θάλασσα προς τη στεριά συναντήσουν μια υψηλή οροσειρά.

Ο όγκος της οροσειράς αναγκάζει τις αέριες μάζες να ανέβουν σε μεγάλο ύψος, να ψυχθούν και να μη μπορούν πια να συγκρατήσουν την υγρασία που μεταφέρουν την οποία αφήνουν με τη μορφή βροχής (ορογραφικό φαινόμενο). Αυτό εξηγεί γιατί συνήθως οι πλαγιές των βουνών που βρίσκονται

Εικ. 87 Ο όγκος της οροσειράς αναγκάζει τις αέριες μάζες να ανέβουν σε μεγάλο ύψος

προς τη θάλασσα δέχονται πολύ περισσότερες βροχές και είναι πολύ πιο πλούσιες σε βλάστηση απ` ότι εκείνες που βρίσκονται προς το εσωτερικό μιας περιοχής. Εξηγεί επίσης γιατί πίσω από τις μεγάλες οροσειρές (Ιμαλάια, Άνδεις, Βραχώδη Όρη) σχηματίζονται συχνά άνυδρες έρημοι.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα στην περιοχή της Ελλάδας αποτελούν η Πίνδος και τα βουνά της Κρήτης. Η Πίνδος αναγκάζει τις βροχές να πέσουν στη δυτική Ελλάδα, δηλαδή στα Επτάνησα και την Ήπειρο ενώ η ανατολική Ελλάδα υποφέρει από λειψυδρία. Το ίδιο κάνουν και τα πανύψηλα κρητικά βουνά Λευκά Όρη και Ψηλορείτης. Αναγκάζουν τις βροχές να πέσουν στην ίδια την Κρήτη και τα εμποδίζουν να φτάσουν στις Κυκλάδες που δεν έχουν ποτέ αρκετό νερό.


Εικ. 88 Διάγραμμα Βροχόπτωσης 05-06-2005	Εικ. 89 Διάγραμμα Βροχόπτωσης 07-06-2005

Η διαδικασία της συμπύκνωσης των υδρατμών αρχίζει με τη συγκέντρωσή τους γύρω από πυρήνες συμπύκνωσης (ιόντα, μόρια ατμοσφαιρικού κονιορτού και άλλα σωματίδια). Οι υδροσταγόνες που σχηματίζονται με αυτό τον τρόπο υπόκεινται σε κινήσεις μέσα στο νέφος και σε μία διαλογή, που έχει ως αποτέλεσμα να συσσωρεύονται οι βαρύτερες προς τα κάτω μέχρι να πέσουν στη Γη. Η μέγιστη διάμετρος μιας σταγόνας βροχής είναι 5-7 χιλιοστά, στις εξαιρετικές αυτές συνθήκες αποκτά ταχύτατα πτώσης σχεδόν 40 χλμ. την ώρα. Μπορεί ακόμα να σχηματιστούν μεγαλύτερες σταγόνες, αλλά πέφτοντας αποκτούν τέτοια ταχύτητα ώστε θρυμματίζονται.

	Η ποσότητα μιας βροχόπτωσης σε μία περιοχή μετριέται με τα βροχόμετρα που αποτελούνται γενικά από μεγάλα χωνιά συγκεκριμένης διαμέτρου, τοποθετημένα για να συλλέγουν τη βροχή, την ένταση και την ποσότητα της οποίας επιθυμούμε να μετρήσουμε σε ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Η ποσότητα του βρόχινου νερού συλλέγεται με μέσα προφύλαξης, ώστε να εμποδίζεται όσο το δυνατόν
Εικ. 90 Βροχόμετρο		Εικ. 91 Βροχογράφος

περισσότερο η εξάτμισή του με βάση την επιφάνεια του στομίου του βροχόμετρου γίνονται υπολογισμοί που παρέχουν τα ζητούμενα δεδομένα.

Η κατανομή των βροχών πάνω στη γήινη επιφάνεια μπορεί να απεικονιστεί σχηματικά σε έναν γεωγραφικό χάρτη με τις ισόβροχες καμπύλες, δηλαδή γραμμές οι οποίες συνδέουν τους τόπους που έχουν το ίδιο ύψος βροχοπτώσεων (ετήσιο ή μηνιαίο).Οι βροχές καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την κατανομή των ανθρώπων στην επιφάνεια της Γης, γιατί είναι αναγκαίες για τις προσωπικές τους ανάγκες, αλλά και για τις καλλιέργειες. Η συνολική ποσότητα του νερού που αφήνουν στο έδαφος είναι μεγάλη και κάτω από κανονικές συνθήκες επαρκεί για όλους τους ανθρώπους.

Εικ. 92 Ισόβροχες & Ισόθερμες καμπύλες

Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι βροχοπτώσεις είναι άνισα κατανεμημένες στην επιφάνεια του πλανήτη μας. Την ίδια μέρα είναι πιθανό εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι να πεθάνουν ή να χάσουν τα σπίτια και τις καλλιέργειές τους από πλημμύρες ενώ σε κάποια άλλη περιοχή εκατομμύρια άλλοι να περιμένουν με αγωνία λίγη βροχή για να ξεδιψάσουν και να ποτίσουν τα ζώα και τα χωράφια τους. Υπολογίζεται ότι σήμερα τα 2/3 του πληθυσμού της Γης

Εικ. 93 Αυξομειώσεις Κατακρημνίσεων

υποφέρει σε κάποιο βαθμό από έλλειψη γλυκού νερού. Η κατάσταση αυτή θα γίνει χειρότερη στο μέλλον καθώς ο αριθμός των ανθρώπων αυξάνεται συνεχώς.

Λασποβροχές

Όταν στις περιοχές των βροχοφόρων νεφών υπάρχουν αιωρούμενα σωματίδια τότε η βροχή παρασύρει πολλά από αυτά μέχρι το έδαφος.

	Οι βροχές αυτές λέγονται λασποβροχές. Πολλές φορές τα αιωρούμενα σωματίδια έχουν χρώμα ερυθρό ή κίτρινο και τότε οι λασποβροχές χρωματίζονται ανάλογα. Το φαινόμενο των λασποβροχών είναι συνηθισμένο στις ευρωπαϊκές χώρες, στις οποίες φθάνουν με τη βροχή μέχρι
Εικ. 94 Πύργος 17-4-2005		Εικ. 95 Πύργος 17-4-2005

την επιφάνεια του εδάφους μεγάλες ποσότητες λεπτής άμμου που ανυψώνεται από τη Σαχάρα και τη Βόρεια Αφρική από ισχυρά κατακόρυφα ανοδικά ρεύματα, σε ύψη που πολλές φορές υπερβαίνουν τα τρία χιλιόμετρα.
Οι αιματοειδής βροχές οφείλονται σε σκόνη κόκκινου χρώματος των ερημικών περιοχών, συνήθως της βόρειας Αφρικής. Η σκόνη αυτή παρασύρεται από τις σταγόνες της βροχής και της δίνει κόκκινο χρώμα. Παρατηρείται στην Ελλάδα στην Ιταλία στη νότια Γαλλία και στον Ατλαντικό. Το 1949 έπεσε τέτοια βροχή στα νησιά του Αιγαίου με σκόνη που προερχόταν από τη νότια Ρωσία, ενώ το 1962 έπεσε κόκκινη βροχή στην Αθήνα.

Εικ. 96
Φωτογραφία από δορυφόρο της NASA

Η σκόνη της ερήμου όμως, έχει πολλαπλές επιπτώσεις στο κλίμα. Σύμφωνα με καινούργιες έρευνες της ΝΑSΑ και Ισραηλινών επιστημόνων, η παρουσία της σκόνης στην ατμόσφαιρα μειώνει τις βροχοπτώσεις και εμποδίζει την ηλιακή ακτινοβολία να φθάσει στο έδαφος, προκαλώντας πτώση της θερμοκρασίας. «Η σκόνη στην ατμόσφαιρα έχει δύο βασικές παραμέτρους: τη μείωση των βροχοπτώσεων και

Εικ 97 Επιπτώσεις στο Κλίμα

τη μείωση της θερμοκρασίας στο έδαφος», εξηγεί ο κ. Γιώργος Κάλλος, καθηγητής στο Εργαστήριο Μετεωρολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. «Στα στρώματα της ατμόσφαιρας με αυξημένη σκόνη, παρατηρείται τοπική θέρμανση. Επομένως, δεν ευνοείται η συμπύκνωση, δηλαδή η μετατροπή των υδρατμών σε υδροσταγονίδια και η δημιουργία βροχοφόρων νεφών. Κατά δεύτερο λόγο, τα σωματίδια της σκόνης σε συνδυασμό με τα υδροσταγονίδια δημιουργούν θόλωση που εμποδίζει την ηλιακή ακτινοβολία να φθάσει στο έδαφος, μειώνοντας έτσι τη θερμοκρασία στην επιφάνεια του εδάφους». (Εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ",24-5-2001) Πάτα εδώ να διαβάσεις όλο το άρθρο.

Βροχή Ζώων
Πηγή:Wikipedia (ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)

Βροχή ζώων ονομάζεται ένα σχετικά συνηθισμένο, και στον Ελλαδικό χώρο, μετεωρολογικό φαινόμενο κατά το οποίο νεκρά ή ζωντανά ζώα πέφτουν από τον ουρανό.
Συνήθως τα ζώα αυτά είναι βάτραχοι, πτηνά, χέλια, τσούχτρες, υδρόβια σκουλήκια, νεογνοί αλιγάτορες και κάθε είδους ψάρια εμφανίζονται κάποτε κάποτε να πέφτουν από τον ουρανό, όχι ένα και δύο, αλλά συχνά κατά χιλιάδες. Αφορούν σχεδόν πάντα υδρόβια ζώα που πέφτουν μαζί με τα νερά κάποιας καταιγίδας (σπανίως και μόνα τους, χωρίς να συνοδεύουν κάποια βροχή). Στη χώρα μας η τελευταία φορά που συνέβη κάτι ανάλογο ήταν το 1981 στο Ναύπλιο, όπου μικρά αφρικανικά βατραχάκια έπεσαν για λίγη ώρα σαν βροχή από τον ουρανό. Ορισμένες φορές τα ζώα επιβιώνουν της πτώσης και αφού ξεπεράσουν το αρχικό σοκ συνεχίζουν κανονικά τη ζωή τους (φυσικά όταν πρόκειται για ζώα της στεριάς). Πολλές φορές τα ζώα είναι παγωμένα, κλεισμένα τελείως σε όγκο πάγου, ή διαλυμένα σε άμορφες μάζες κρέατος.
Η επιστημονική εξήγηση του φαινομένου είναι ότι τα ζώα αυτά μεταφέρονται σε πολύ μεγάλα ύψη από θύελλες ή μικρούς τυφώνες, όπου η θερμοκρασία είναι κάτω από τους 0 βαθμούς Κελσίου, όπου και παγώνουν. Από τα μεγάλα αυτά ύψη πέφτουν στη συνέχεια με τη μορφή βροχής σε κάποιο τυχαίο σημείο τη επιφάνειας του εδάφους.
Εξωτερικές συνδέσεις:

Αναφορά σε βροχή ψαριών από το BBC
(http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/magazine/3582802.stm)

Βροχόμετρο

Όργανο που χρησιμοποιείται για το προσδιορισμό του ύψους του νερού της βροχής μέσα σε μια ορισμένη χρονική περίοδο (1 μήνα, 1 χρόνο κ.λπ.). Υπάρχουν διάφοροι τύποι βροχόμετρων: Το απλό ογκομετρικό, το δεκαπλασιαστικό, το βροχόμετρο με ζυγό και το αυτογραφικό βροχόμετρο. Συνήθως χρησιμοποιούνται Το απλό ογκομετρικό, το δεκαπλασιαστικό και το αυτογραφικό βροχόμετρο.

Το βασικό στοιχείο του ογκομετρικού βροχόμετρου είναι ένας μεταλλικός κύλινδρος ύψους περίπου 1,5 μ που τοποθετείται κατακόρυφα και σε ανοιχτό χώρο στο ύπαιθρο. Το επάνω μέρος του κυλίνδρου, έχει αιχμηρά χείλη και ορισμένη, γνωστή διάμετρο. Προς τα κάτω ο κύλινδρος στενεύει και καταλήγει σε ένα σωλήνα μικρής διαμέτρου ο οποίος έχει στο άκρο του στρόφιγγα. Το νερό της βροχής, μαζεύεται σε ογκομετρικά δοχεία και μετά τη λήξη της υπολογίζεται το

Εικ 98 Εργαστηριακό Βροχόμετρο

ύψος τής βροχής με απλό υπολογισμό αφού είναι γνωστή η επιφάνεια της πάνω βάσης του κυλίνδρου που δέχτηκε τη βροχή διαιρούμενη με τον όγκο του νερού που συλλέχθηκε. Η βροχόπτωση μετριέται σε χιλιοστά του μέτρου (mm). Τα χιλιοστά αυτά του μέτρου εκφράζουν το ύψος που θα καταλάμβανε το νερό της βροχής αν δεν απορροφιόταν από το έδαφος, αν δεν εξατμιζόταν και αν δεν κατάρρεε εξαιτίας της κλίσης του εδάφους.

Το δεκαπλασιαστικό βροχόμετρο αποτελείται από ένα μεταλλικό κυλινδρικό δοχείο το οποίο προς τα πάνω καταλήγει σε κυλινδρικό δακτύλιο και προς τα κάτω σε δοχείο που συγκοινωνεί με μεταλλικό σωλήνα μήκους περίπου ενός μέτρου. Παράλληλα μ' αυτόν το σωλήνα υπάρχει ένας γυάλινος με τον οποίο επικοινωνεί. (Εικ.90) Πίσω από το γυάλινο σωλήνα υπάρχει μεταλλική κλίμακα σε εκατοστά και σε χιλιοστά του μέτρου. Το βροχόμετρο αυτό λέγεται δεκαπλασιαστικό επειδή η επιφάνεια που ορίζεται από τα χείλη του δοχείου συλλογής είναι δεκαπλάσια από τη τομή των σωλήνων. Κοιτάζοντας την κλίμακα έχουμε το ύψος της βροχής σε χιλιοστόμετρα.

Εικ.90 Δεκαπλασιαστικό Βροχόμετρο

Ο βροχογράφος (αυτογραφικό βροχόμετρο) αποτελείται από το δοχείο συλλογής, το οποίο μέσω σωλήνα συγκοινωνεί με άλλο κυλινδρικό δοχείο μικρότερης διαμέτρου μέσα στο οποίο υπάρχει πλωτήρας. Στην πάνω επιφάνεια του πλωτήρα στηρίζεται κατακόρυφο στέλεχος που εφαρμόζει μια γραφίδα. Η γραφίδα εφάπτεται σε ταινία, η οποία περιβάλλει κυλινδρικό τύμπανο που κινείται με ωρολογιακό μηχανισμό γύρω από τον άξονά του. όταν βρέχει, το νερό του δοχείου συλλογής διοχετεύεται στο δοχείο που υπάρχει ο πλωτήρας, ο οποίος ανέρχεται και η γραφίδα αρχίζει να γράφει. στην ταινία.

Εικ. 91 Βροχογράφος

Κατασκευή Βροχόμετρου
(Χρειάζεται επίβλεψη από ενήλικο)

Υλικά που θα χρειαστείς:
Ένα πλαστικό μπουκάλι από αναψυκτικό ή νερό
Ένα μαχαίρι
Μονωτική ταινία
Ένα κομμάτι χαρτόνι και ένα χάρακα

Υλοποίηση:
Ζήτα από έναν ενήλικο να σου κόψει το μπουκάλι στο ύψος του λαιμού όπου έχει την ίδια διάμετρο με τη βάση του μπουκαλιού.
Τοποθέτησε το μικρό τμήμα μέσα στο μεγάλο όπως βλέπεις στην εικόνα και βάλε μονωτική ταινία περιμετρικά του κύκλου για να μην τραυματιστείς κατά τις μετρήσεις.

Εικ. 99 Βροχόμετρο

Κόψε ένα κομμάτι μακρόστενο χαρτόνι και με τη βοήθεια του χάρακα χάραξε την κλίμακα του βροχόμετρου σου. Κόλλησε την κλίμακα στο βροχόμετρο προσέχοντας το μηδέν ( 0 ) να ξεκινάει λίγο πιο πάνω από τον πυθμένα όπως δείχνει το βέλος. Ρίξε νερό μέχρι να φθάσει στο μηδέν και βγάλε το βροχόμετρο σε χώρο μακριά από τοίχους και άλλα εμπόδια. Είσαι έτοιμος ν' αρχίσεις τις μετρήσεις σου.

Γίνε Βροχοποιός

Ο σκοπός του πειράματος είναι να γνωρίσεις τη διαδικασία συμπύκνωσης των υδρατμών που συμβαίνει στην ατμόσφαιρα.

Θα χρειαστείς:
Ένα γυάλινο βάζο, για παράδειγμα ένα άδειο βάζο μαγιονέζας.
Ζεστό νερό
Μερικά παγάκια
Ένα πιατάκι

Τι θα κάνεις:
Ρίξε μερικά εκατοστά ζεστό νερό στο γυάλινο βάζο. Σκέπασέ το με το πιατάκι και περίμενε μερικά λεπτά.. Τοποθέτησε τα παγάκια στο πιατάκι.

Τι παρατηρείς;

Το κρύο πιάτο κρυώνει τους υδρατμούς του ζεστού νερού που βρίσκεται στο δοχείο. Αυτοί συμπυκνώνονται με αποτέλεσμα να διαμορφώσουν τα σταγονίδια ύδατος που βλέπεις να πέφτουν. Έτσι διαμορφώνεται και κάθε είδους κατακρήμνιση στην ατμόσφαιρα. Οι ζεστοί υδρατμοί, μετά την εξάτμιση τους, ανέρχονται με αποτέλεσμα να συναντήσουν χαμηλότερες θερμοκρασίες καθώς ανεβαίνουν στα ψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Εκεί συμπυκνώνονται και διαμορφώνουν σταγονίδια ύδατος. Ανάλογα με τις θερμοκρασίες που επικρατούν θα επανέρθουν στη γη με τη μορφή βροχής, χιονιού, χαλαζιού κτλ.

Το Ουράνιο Τόξο

Το ουράνιο τόξο (ή φαινόμενο της ίριδος) είναι ένα ατμοσφαιρικό οπτικό φαινόμενο που προκαλείται από την ανάκλαση, διάθλαση και ανάλυση του ηλιακού φωτός, όταν αυτό πέφτει σε μικρές σταγόνες βροχής.
Η μορφή του είναι όμοια με τόξο κύκλου που οπτικά μπορεί να φτάσει στις διαστάσεις των 180^o (ημικύκλιο).
Το ουράνιο τόξο γίνεται 180^o όταν ο ήλιος

Εικ. 221

βρίσκεται σχεδόν στον ορίζοντα και στην ίδια ευθεία με τον παρατηρητή και τις σταγόνες της βροχής. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο παρατηρητής βλέπει δυο ουράνια τόξα, το εσωτερικό και το εξωτερικό. Αυτά είναι ομόκεντρα και έχουν τις εξής διαφορές:

α) το εσωτερικό είναι περισσότερο φωτεινό και ονομάζεται πρωτεύον ουράνιο τόξο, ενώ το εξωτερικό είναι λιγότερο φωτεινό και ονομάζεται δευτερεύον ουράνιο τόξο.
β) Τα ακραία χρώματα του ηλιακού φάσματος, που προκύπτουν από την ανάλυση του ηλιακού φωτός, παρουσιάζονται αντεστραμμένα στα δυο τόξα· δηλ. στο πρωτεύον τόξο εσωτερικά βρίσκεται το ιώδες και εξωτερικά το ερυθρό χρώμα, ενώ στο δευτερεύον τόξο έχουμε το ερυθρό στο εσωτερικό και το ιώδες στο εξωτερικό του τόξου.
Τα επτά χρώματα του ουράνιου τόξου είναι: ερυθρό (κόκκινο), πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, κυανό, βαθύ κυανό, ιώδες και αποτελούν το φάσμα του ηλιακού φωτός.
Κάθε ένα από τα παραπάνω χρώματα αποτελεί και μια μονοχρωματική ακτινοβολία. επειδή δεν μπορεί ν' αναλυθεί σε άλλα χρώματα.
Πάτα εδώ και προσπάθησε να βάλεις τα χρώματα με τη σειρά.

Στο κενό όλες οι μονοχρωματικές ακτινοβολίες του λευκού φωτός διαδίδονται με την ίδια ταχύτητα. Όταν το φως περνά μέσα από τις σταγόνες της βροχής οι επτά μονοχρωματικές ακτινοβολίες διαδίδονται με διαφορετική ταχύτητα η οποία εξαρτάται από το είδος της κάθε ακτινοβολίας (μήκος κύματος). Έτσι το λευκό φως "βγαίνει" από τις σταγόνες αναλυμένο στα εφτά χρώματα.

Εικ. 222 Σχηματισμός πρωτεύοντος ουράνιου τόξου Πάτα κι εδώ

Οι δυο αυτές διαφορές οφείλονται στο γεγονός ότι στο πρωτεύον τόξο η ηλιακή ακτίνα αντανακλάται στο εσωτερικό της σταγόνας βροχής μια φορά,

ενώ στο δευτερεύον τόξο έχουμε δυο διαδοχικές εσωτερικές ανακλάσεις, με αποτέλεσμα μικρότερη φωτεινότητα και αντιστροφή των ακραίων χρωμάτων του ηλιακού φάσματος.
	Εικ. 223 Σχηματισμός δευτερεύοντος ουράνιου τόξου

Από τη γεωμετρία των ανακλώμενων και διαθλώμενων ακτίνων φαίνεται ότι οι ακτίνες, που βγαίνουν από τις υδροσταγόνες, επιστρέφουν προς τη μεριά του ήλιου με γωνίες 40^o και 50^o περίπου, ως προς τη διεύθυνση πρόσπτωσης των ηλιακών ακτίνων στις σταγόνες. Αυτό σημαίνει ότι ο παρατηρητής βλέπει το ουράνιο τόξο μόνον όταν βρίσκεται ανάμεσα στον ήλιο και τις υδροσταγόνες και έχει τις πλάτες του γυρισμένες προς τον ήλιο. Σε αντίθετη περίπτωση, το ουράνιο τόξο σχηματίζεται, αλλά δεν το βλέπει ο παρατηρητής. Το φαινόμενο παρατηρείται μερικές φορές και κοντά στους καταρράκτες, όπου το ηλιακό φως αναλύεται από τα αιωρούμενα υδροσταγονίδια κατά μήκος της πρόσπτωσης του νερού από το ύψος του καταρράκτη προς το έδαφος.

Πείραμα:
Μπορείς να σχηματίσεις ανά πάσα στιγμή ουράνιο τόξο. Πρέπει να έχει ήλιο και εσύ να βρίσκεσαι στην αυλή του σπιτιού σου - του σχολείου σου και να έχεις ένα λάστιχο ποτίσματος και βρύση με νερό. Κάνε μερικές δοκιμές μέχρι να το σχηματίσεις. Θυμήσου ο ήλιος πρέπει να βρίσκεται πίσω σου και οι σταγόνες του νερού μπροστά σου. Αν παρ' όλα αυτά είναι δύσκολο να κάνεις αυτό το πείραμα τότε πάτα εδώ και πειραματίσου στον υπολογιστή σου.